In 1999 waren we voor de eerst keer in Ethiopië voor een adoptiereis. We waren erg onder de indruk van de mensen in dit Afrikaanse land, het voelde als een warme deken. Wat het meest opviel was dat mensen die bijna niets hebben, het weinige dat ze hebben nog met je willen delen. We wisten zeker: hier gaan we vaker heen. We wilden graag “iets terugdoen”
Toen we er in 2004 nogmaals voor een adoptiereis naartoe gingen, zijn we samen met een tolk naar het zuiden, naar Barmuja gegaan. Dit was zijn geboorteplaats.
Er was daar een hutje wat een school bleek te zijn. Het idee was er al snel een nieuwe school te bouwen. Dit lukte binnen enkele maanden.
Maar er was meer aan de hand: de mensen haalden drinkwater uit een gat, gewoon in de grond. Er waren veel mensen ziek omdat er geen ander water was.
Toen onstond het idee om ervoor te gaan zorgen dat deze mensen toegang zouden krijgen tot schoon drinkwater. Het werd een groot project, maar 2 jaar later was het gerealiseerd en de resultaten waren enorm duidelijk. Schoon drinkwater is het verschil tussen leven of dood, dat is zo overduidelijk te zien.
Dat is ook de drive tot op de dag van vandaag (november 2022) om door te gaan met dit soort projecten.
Wilt u meer over onze organisatie weten?
In 1999 reisden Ineke Luimes en haar man Rik voor het eerst naar Ethiopië. Reden van de reis was de adoptie van hun tweede kind Adané. Ze was direct onder de indruk van de mensen in het Afrikaanse land. “Het leek wel een warme deken”, vertelt Ineke. “De mensen zijn zo warm en stralen zo veel uit. Ze hebben bijna niets maar het weinige dat ze hebben, willen ze met je delen.” In het vliegtuig terug naar Nederland wisten ze zeker: hier komen we nog een keer terug.