Dorze village

Waterproject

Dorze village ligt ongeveer 36 km rijden van Arba Minch, in het zuiden. Het is een zeer hoog gelegen dorp. De weg er naartoe is er een met prachtige vergezichten over Lake Abaya en Lake Chamo. Er leven ongeveer 4000 mensen.

Dorze village staat bekend om de vorm van de huizen, Elfepfant houses. De vorm de de huizen doet denken aan een olifant.  In 2020 was de eerste kennismaking. De bevolking had alleen beschikking over drinkwater dat ook door de dieren werd gedronken. Het liep met een dun straaltje tussen de rotsen door.

Vanwege de Corona was het niet mogelijk eerder terug te keren dan in Januari 2022. Het leek of de tijd had stilgestaan, de bevolking had op onze komst gewacht. Er is erg veel werk verzet, ook door de plaatselijke bevolking, maar in Oktober 2022 is er een tappunt met een kraan gerealiseerd en heeft de bevolking toegang tot schoon drinkwater.

2020

De plek waar de mensen van Dorze hun water moeten halen, de enige plek voor 4000 mensen, ook het water wat blijft staan wordt gebruikt. 

Oktober 2022

Het opvangreservoir in Dorze en water uit de kraan!

Plan voor het volgende project in de buurdorpen van Dorze

In de buurt van Dorze vinden we Tegatha, dit bestaat uit in totaal 4 kleine dorpen met in totaal 5000 mensen. Deze mensen moeten via bijna onbegaanbare paden naar boven klimmen om water te halen. Ze hebben zelf geprobeerd om water uit de natuurbron op te vangen via een leiding, maar erg komt veel te weinig water. De stichting is benaderd om ook voor deze mensen naar een goede oplossing te gaan zoeken. We hopen dat het projectplan hiervoor eind 2022 klaar is.

Wilt u meer over onze organisatie weten?

In 1999 reisden Ineke Luimes en haar man Rik voor het eerst naar Ethiopië. Reden van de reis was de adoptie van hun tweede kind Adané. Ze was direct onder de indruk van de mensen in het Afrikaanse land. “Het leek wel een warme deken”, vertelt Ineke. “De mensen zijn zo warm en stralen zo veel uit. Ze hebben bijna niets maar het weinige dat ze hebben, willen ze met je delen.” In het vliegtuig terug naar Nederland wisten ze zeker: hier komen we nog een keer terug.