Waterproject
In deze streek wonen ruim 5000 mensen die hun water hoog boven in de bergen moeten halen. Het is een natuurbron, het water komt “uit de berg borrelen”.
In het verleden heeft de bevolking zelf geprobeerd dit water op te vangen en via een leiding te laten gaan, maar dat is niet goed gegaan, het water komt nu met een minuscuul klein straaltje uit een buisje. Het duurt meer dan een half uur om 1 jerrycan van 15 liter te vullen.
In Januari 2023 hebben vanwege de enorme inflatie besloten dit waterproject in 4 fasen te verdelen.
- Fase 1: opvang van al het water dat uit de bron komt
- Fase 2: het water naar benenden brengen met buizen en opvangen in een reservoir.
- Fase 3: vanuit dit reservoir het water via buizen naar een tappunt met kranen leiden.
- Fase 4: vanuit het eerste reseroir het water via een pomp naar een hoger gelegen gebied waar ook een gedeelte van de bevolking woont leiden. Hier het water in een reservoir opvangen en via buizen naar een tweede tappunt leiden.
In Januari hadden we het benodigde geld voor Fase 1 bij elkaar (4000 euro) en is ook direct de start gemaakt. April 2023 was fase 1 gereed en is gestart met de plannen voor fase 2
Januari 2023
Water halen hoog in de bergen in Tegatha. Ik was er rond het middaguur. Als je je dan bedenkt dat het langer duurt dan een half uur om 1 jerrycan te vullen…
Maart & April 2023
De werkzaamheden voor fase 1 zijn begonnen.
Mei 2023
Fase 1 is gereed!
Oktober 2023
In oktober 2023 was fase 3 een feit. Er was een waterreservoir van 50.000 liter en een eerste tappunt ! Het is zelfs vermeld op de televisie in Ethiopië.
Maart 2024
Het waterpunt is volop in gebruik. Er is al een waterleiding gelegd naar het hoger gelegen gebied door de plaatselijke bevolking. Nu gaan we er ons voor inzetten dat er een pomp gekocht kan worden die die water naar boven kan pompen en het tweede tappunt.
Wilt u meer over onze organisatie weten?
In 1999 reisden Ineke Luimes en haar man Rik voor het eerst naar Ethiopië. Reden van de reis was de adoptie van hun tweede kind Adané. Ze was direct onder de indruk van de mensen in het Afrikaanse land. “Het leek wel een warme deken”, vertelt Ineke. “De mensen zijn zo warm en stralen zo veel uit. Ze hebben bijna niets maar het weinige dat ze hebben, willen ze met je delen.” In het vliegtuig terug naar Nederland wisten ze zeker: hier komen we nog een keer terug.